بیسکوییت

بیسکوییت خود، نوعی غذا محسوب می شود. البته در نقاط مختلف دنیا، این واژه غذاهای متفاوتی را شامل می شود. اصل این لغت متعلق به بخش مرکزی فرانسه است، به معنای چیزی که دو بار آن را می پزند. ابتدا ارتشی ها و کسانی که در کشتی ها کار می کردند از بیسکوییت استفاده می نمودند (احتمالا به این دلیل که با خوردن آن سیر می شدند و تهیه آن هم کار مشکلی نبود).

در آمریکا، بیسکوییت به غذایی اطلاق می شود که خمیر آن را به جای مخمر، به وسیله ی جوش شیرین عمل می آورند. گاهی به بیسکوییت، نانی که سریع آماده می شود هم می گویند.

از بیسکوییت در کنار غذای اصلی یا برای صبحانه استفاده می شود. بیسکوییت را با ژله و مربا یا با انواع سوسیس به همراه سس گوشت به کار می برند. همچنین از بیسکوییت، همراه با پنیر و مواد پیتزا به عنوان مینی پیتزا استفاده می شود. به برخی انواع بیسکوییت، انواع ادویه جات، پنیر و حتی مرغ هم اضافه می کنند.

معمولا بیسکوییت را به دو نوع شور و شیرین تهیه می کنند. همچنین سعی می شود که از انواع مواد مغذی در تهیه ی آنها استفاده گردد. بیسکوییت های شیرین را اغلب به عنوان اسنک میل می کنند که ممکن است دارای شکلات، میوه، مربا، مغز انواع میوه یا ژله باشند. بیسکوییت های شور معمولا ساده ترند و اغلب همراه با پنیر یا سوپ در یک وعده ی غذایی مصرف می شوند.

بیسکوییت را از آرد، جوش شیرین، روغن، نمک یا شکر و شیر به عنوان مواد اصلی تهیه می کنند. اضافه نمودن سایر مواد، آزاد می باشد.

از مهمترین انواع بیسکوییت ها می توان به بیسکوییت های کرمدار با طعم های مختلف و بیسکوییت دیجستیو (یا ساقه طلایی) که از آرد سبوس دار تهیه می شود، اشاره نمود.