درمان افسردگی به روش TMS یا تحریک مغناطیسی مغزی
TMS ( Transcranial Magnetic Stimulation ) یا تحریک مغناطیسی مغزی یک روش درمانی ایمن و موثر بوده که تحریکات مغزی متعدد را به مناطق مختلف در مفز ارسال می‌کند. TMS یک روش درمانی غیر تهاجمی است و بر خلاف دارو درمانی کل بدن را متاثر نمی‌کند. همچنین بیماران تحمل خوبی به این روش درمانی دارند. در TMS بیماران در حالی که کاملا هوشیار و آگاه هستند بر روی صندلی مخصوصی نشسته و تحریکات مغزی به وسیله یک آهن ربا، که در بالای سر بیمار قرار دارد، به مناطق مختلف مغزی فرستاده می‌شوند. میدان های مغناطیسی می‌توانند بدون مقاومت چندان زیادی در داخل مفزی حرکت کنند بنابراین در این روش درمانی می‌توان نواحی مختلف قشر مغز را به راحتی تحریک کرد. پس از جلسه ی درمانی 20-30 دقیقه‌ای، بیماران کاملا هوشیار و قادر به ادامه فعالیت های روزانه خود هستند.
تاریخچه درمان TMS
اگرچه TMS در سال 1985 اختراع شد، اما اصول فیزیکی مربوط به TMS به سال 1881 باز می‌گردد. در آن زمان یک فیزیکدان انگلیسی به نام مایکل فارادی متوجه شد جریان الکتریکی که از یک سیم پیچ عبور می‌کند قادر است یک جریان مغناطیسی تولید کند. از طرفی با کنترل و تغییر در میدان مغناطیسی یک جریان ثانویه در یک رسانای دیگر القا می‌شود. این مشاهدات اولیه اساس و مبنای کار روش درمانی TMS است. بیش از یک قرن بعد، آنتونی بارکر و همکارانش اولین دستگاه TMS تحریک کننده مغزی را طراحی کردند.
TMS و درمان افسردگی
اولین بار در سال 2008 این روش درمانی از سازمان FDA تاییدیه جهت درمان افسردگی اخذ کرد. از آن پس مطالعات بسیاری در زمینه درمان TMS توسط محققان در سراسر جهان به انجام رسید و شمار مراکز ارائه دهنده این درمان در سرتاسر ایالات متحده افزایش چشمگیری پیدا کرد. به همین جهت هزینه های درمان TMS توسط بسیاری از بیمه های سلامت پوشش داده می‌شود. از زمان تاییدیه FDA برای استفاده TMS در درمان افسردگی و اختلالات وسواس، مطالعات بسیاری در زمینه درمان های روانشناختی به این روش به ثبت رسیده است. این نتایج نوید دهنده چشم انداز موفقیت آمیز درمان بسیاری از اختلالات اعصاب و روان هستند.
مقایسه TMS و عوارض آن با سایر درمان های رایج افسردگی
در واقع TMS یا تحریک مغناطیسی مغزی برای درمان و کاهش اختلال افسردگی که به درمان های روانشناختی و دارویی مقاوم است استفاده می‌شود. اگرچه استفاده غیر اصولی از TMS می‌تواند با عوارضی همراه باشد ولی در مقایسه با سایر روش های ذکر شده به مراتب عارضه کمتری دارد و غیرتهاجمی تر است. سردرد و درد موضعی از قسمتی از پوست سر که در تماس با ابزار تحریک کننده قرار داشته است از شایع ترین عوارض درمان TMS است. این عوارض با کم کردن فرکانس تحریک و یا استفاده از مسکن ساده به حداقل می‌رسد. از آنجایی که TMS فقط یک قسمت محدودی از مغز را که مربوط به افسردگی است تحت تاثیر قرار می دهد، عوارض جانبی آن به مراتب کمتر از سایر روش های درمانی موجود از جمله درمان های دارویی می باشد.
دیدگاه‌ها