سوء تغذیه کودکان، آگاهی والدین
کم وزنی و چاقی کودک دوطیف سوتغذیه دوران کودکی است سوتغذیه معمولا بیش از انچه به فقر مرتبط باشد به ناآگاهی خانواده و خصوصا بی سوادی مادر مرتبط است چون بارها دیده ایم در محله های فقیر روستایی که سوتغذیه شایع است کودکانی نیز هستند که وضع تغذیه ای خوبی دارند و مطالعه این نمونه ها نشان داده است که مادر توانسته است از دوران شیر دهی با استفاده مرتب از شیر خود و بعد با غذای کمکی از موادی که در منطقه موجود بوده کودک را خوب تغذیه کند و اورا تا سالیان بعدی در وضعیت بهینه حفظ کند .
فقر یا ناآگاهی
دیده شده است خانواده هایی که در مناطق محروم دارای کودکان دچار کم وزنی هستند و سوتغذیه دارند بعضا از نظر اقتصادی فقیر نیستند انها اولویتی برای کودک قایل نیستند و پول خود را صرف خرید هر چیز بجز آنچه مورد نیاز کودک است می کنند ،در حقیقت آنها ارتباطی بین سوتغذیه کودک و آینده و یا سلامتی او نمی شناسند ، بنابراین آگاهی والدین و آموزش انها بسیار اهمیت دارد و با توجه به اینکه معمولا سو تغذیه یه و بی توجهی به کودکان عوارض زیادی در بزرگسالی این کودکان برای جامعه ببار میاورد متولیان سلامت عمومی و متعهدان به توسعه کشور باید مراقب این نکته کلیدی باشند که مراقبت از کودک در اوان دوران کودکی بهترین و خرد مندانه ترین سرمایه گذاری برای توسعه کشور استکه شامل تغذیه خوب ، رشد و تکامل مناسب و آموزش از هما ن بدو تولد است
، بیاد جمله ای از مدیر یونیسف افتادم که گفته بود “اگر خردسال ترين و آسيب پذيرترين افراد به حال خود رها شوند تا راه خود را بتنهايي بيابند ، كشور حقوق مردم خود را نقض و آينده خود را به عنوان شريكي برابر در اقتصاد جهاني تباه مي كند” و میدانیم رها شدن بحال خود چه معنایی دارد گاهی تصور می کنیم بحال خود رها شدن یعنی کودکی را در خیابان رها کردن ولی بحال خود گذاشتن یعنی مراقبت های مورد نیاز را به آنها ندادن ،یعنی نشناختن نیاز های بسیارضروری و حیاتی این دوران بحرانی رشد ، کودکی که با وزن سه کیلو گرم در مدت 6 ماه دوبرابر و تا یک سالگی باید سه برابر شود چه غذایی می خورد مادربا چه مواد غذایی نیاز های سلول های متفاوت او را می دهد آیا نیاز های تغذیه او را می شناسد آیا نیاز های روانی ،عاطفی ، تربیتی و … را می شناسد غفلت کردن از کودک و بحال خود گذاشتن او ،مادر بار دار یا شیرده یعنی آنها را در چرخه مراقبتی مورد توجه خاص قرار ندادن با کودک بازی نکردن او را تربیت نکردن مغز آماده یادگیری او را بحال خود رها کردن; و این نه تنها مانع رشد و بالندگی مثبت او میشود بلکه یک ذخیره مهم کشوری بهدر می رود ،نسل های آینده آنچه می توانسته اند بشوند نمی شوند یعنی به توانمندی بالقوه خود که ذات احدیت در او گذاشته نمی رسند واین غفلتی بسیار سنگین است توجه به نیاز های دوران رشد کودک یک مسئولیتی همگانی است.
، بیاد جمله ای از مدیر یونیسف افتادم که گفته بود “اگر خردسال ترين و آسيب پذيرترين افراد به حال خود رها شوند تا راه خود را بتنهايي بيابند ، كشور حقوق مردم خود را نقض و آينده خود را به عنوان شريكي برابر در اقتصاد جهاني تباه مي كند” و میدانیم رها شدن بحال خود چه معنایی دارد گاهی تصور می کنیم بحال خود رها شدن یعنی کودکی را در خیابان رها کردن ولی بحال خود گذاشتن یعنی مراقبت های مورد نیاز را به آنها ندادن ،یعنی نشناختن نیاز های بسیارضروری و حیاتی این دوران بحرانی رشد ، کودکی که با وزن سه کیلو گرم در مدت 6 ماه دوبرابر و تا یک سالگی باید سه برابر شود چه غذایی می خورد مادربا چه مواد غذایی نیاز های سلول های متفاوت او را می دهد آیا نیاز های تغذیه او را می شناسد آیا نیاز های روانی ،عاطفی ، تربیتی و … را می شناسد غفلت کردن از کودک و بحال خود گذاشتن او ،مادر بار دار یا شیرده یعنی آنها را در چرخه مراقبتی مورد توجه خاص قرار ندادن با کودک بازی نکردن او را تربیت نکردن مغز آماده یادگیری او را بحال خود رها کردن; و این نه تنها مانع رشد و بالندگی مثبت او میشود بلکه یک ذخیره مهم کشوری بهدر می رود ،نسل های آینده آنچه می توانسته اند بشوند نمی شوند یعنی به توانمندی بالقوه خود که ذات احدیت در او گذاشته نمی رسند واین غفلتی بسیار سنگین است توجه به نیاز های دوران رشد کودک یک مسئولیتی همگانی است.
چرخه شوم سوءتغذیه – فقر
سوتغذیه کودکان هم می تواند باعث فقر جامعه شود چون افراد مبتلا به سوتغذیه توانایی کمتری برای کار بدنی و فکری دارند کودکان جوامع فقیر بیشتر در معرض آسیب های ناشی از فقر هستند و خصوصا در سنین پایین کمبود های غذایی ممکن است با کاهش شدید توانمندی های ذهنی زندگی آنها را تا اخر عمر مواجه با مشکلات متفاوت کند و اگر منطقه ای مبتلا به سوتغذیه باشد آن منطقه توسعه کافی پیدا نمی کند و فقیرمی شود و همانطور فقر موجب تشدید سوتغذیه و افزایش بیماری و مشکلات متعاقب آن می شود دزدی ،سرقت ، بزه کاریهای متفاوت فحشا در جوامع فقیر رشد بیشتری دارد این حرف ها و گفته های من برای خیلی از افراد و وزرا و معاونین سابق وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی تکراریست چون بار ها و بارها در جلسات ، سخنرانیها گفته شده استولی در واقع تنها وزارت بهداشت و وزارت آموزش و پرورش نیستند که باید به این مسئله مهم توجه کنند بلکه کل دولت است که باید رابطه بین رشد و تکامل کودک و آموزش از بدو تولد را با توسعه آینده کشور درک کنداین رابطه چنان قویست که اغلب محققینی که در حوزه مغز و یادگیری کار می کنند به این نتیجه رسیده اند که سرمایه گذاری در این دوران یعنی تولد تا سه سالگی و بعد تا 6 سالگی از سرمایه گذاری در آموزش عالی با صرفه تر است ضمن اینکه هر یک دلاری که در زمینه مراقبت های زودهنگام و آموزش کودکان هزینه شود تا 13 دلار در هزینه های آتی صرفه جویی میشود
دیدگاه‌ها